Στον αυτόματο πιλότο η Ζάκυνθος; - Εικόνες ντροπής...

Το πρόβλημα του σημερινού πολιτικού ηγέτη είναι ότι αντιλαμβάνεται τελευταίος, αν οι άνθρωποι τον ακολουθούν ή τον κυνηγούν" (ανώνυμο)

• Tελικά γιατί υπόσχονται πράγματα που δε μπορούν να εφαρμόσουν, προκαλώντας περαιτέρω προβλήματα στην ήδη ταλαιπωρημένη τοπική κοινωνία;
• Η παγίδα στην οποία έπεσαν ήταν αναπόφευκτη. Αντί να χτίσουν πάνω στη νέα αντίληψη που  η εποχή επιβάλλει , προτίμησαν την πεπατημένη, που ποτέ δεν έδωσε ουσιαστικές λύσεις.Τ
• Το απλοικό επιχείρημα  "παραλάβαμε καμμένη γη", όσο πραγματικό και αν είναι, φαίνεται ότι δεν είναι πια αρκετό, για να δικαιολογήσει την υπάρχουσα κατάσταση που μόνιμα καταγγέλλουν οι πολίτες, εκφράζοντας την πικρία και τη δυσαρέσκεια τους με απίστευτα έντονο τρόπο

Είναι γεγονός ότι σήμερα βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη στιγμή και όλοι γνωρίζουμε ότι οι δυσάρεστες εξελίξεις θα είναι πυκνές, με κλειστό το ΧΥΤΑ στο Σκοπό  και με τα σκουπίδια να κατακλύζουν ολόκληρα τμήματα πεζοδρομίου και οδοστρώματος.
Τα δεδομένα αυτά οδηγούν σε ένα μάλλον αναπόφευκτο συμπερασμα.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστεί κανείς πως θα είναι η πραγματικότητα της Ζακύνθου, με κλειστό το ΧΥΤΑ και τα σκουπίδια στους δρόμους τους επόμενους μήνες, αλλά κυρίως πως θα αντιμετωπίσει π'ερα τις όποιες προσπάθειες,  η Δημοτική Αρχή Zακύνθου το μεγάλο πρόβλημα μιας και όλα δυστυχώς  βρίσκονται στον αέρα.
Το τελευταίο διάστημα, ακόμη περισσότερο το κεφάλαιο συμπαθειας για τους χειρισμούς και τις προσπάθειες της Δημοτικής Αρχής τείνι να εξανεμιστεί. Οι συνεχόμενες δηλώσεις, ο συνδυασμός δεσμεύσεων και ακυρώσεων τους, η περιφρόνηση των προεκλογικών προγραμμάτων, δημιουργούν γενικοτερα ένα δυσάρεστο κλίμα, με την κοινωνία βαθιά προβληματισμένη και σαστισμένη απλά να περιμένει κάποιες λύσεις.
Η ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει σήμερα δοκιμάζεται, καθώς  γίνεται κατανοητό ότι η πολιτική επιλογή τους, εξαρτάται μεταξύ άλλων από τειη βούληση και τη δυνατότητα των αιρετών, να συνεργασθούν και να δώσουν προτεραιότητες, γεγονός που απλά λέγεται και σε κάποιες περιπτώσεις διατυμπανίζεται  αλλά η ίδια η πραγματικότητα το αμφισβητεί.
Και αυτό γιατί όλα φαντάζουν ημιτελή. Δυστυχώς η Ζάκυνθος βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστιες ανισορροπίες.
Δηλώσεις και μόνο δηλώσεις.
Σχέδια χωρίς σχέδιο και στρατηγική.
Και η γενικότερη εικόνα να δημιουργεί την αίσθηση ,(ευτυχώς όχι ακόμη, την πεποίθηση), ότι το νησί στο περίπου διοικείται.
Και αυτό γιατί σε κάθε περίπτωση τι θα μπορούσαν απλά να πουν και όχι να υποστηρίξου ήι ακόμη περισσότερο να επιχειρηματολογήσουν οι διοικούντες, όποιου βαθμού αυτοδιοίκησης,  απευθυνόμενοι στους πολίτες.

• Για τα σκουπίδια στους δρόμους
• Για το διαλυμένο οδόστρωμα
• Για τα ξηλωμένα πεζοδρόμια
• Για τον ανεπαρκή ηλεκτροφωτισμό με δρόμους βυθισμένους στο σκοτάδι, βάζοντας σε απόλυτοι κίνδυνο τους πολίτεςρ
• Για τα αδέσποτα σκυλιά
• Για τα τρωκτικά που έχουν πνίξει το νησί
• Για την έλλειψη σήμανσης
• Για το απίστευτο κυκλοφοριακό χάος
• Για τις καταλήψεις των πεζοδρομίων από νάυλον κατασκευές κλπ

To μόνο σίγουρο είναι ότι η τακτική αυτή, διαχρονικά δηλητηριάζει τη σχέση των πολιτών με τους αιρετούς, δημιουργώντας δυσπιστία και έλλειψη εμπιστοσύνης, ελαχιστοποιώντας το περιθώριο επαναπροσδιορισμου της σχέσης αυτής

Δημήτρης  Τετράδης